Pierwsze własne mieszkanie jest dla wielu ludzi nie lada przeżyciem. Wiąże się z pierwszymi krokami w stronę dorosłości i samodzielności. Nie jest konkretnie ustalone to, że mając tyle a tyle lat musimy wyprowadzić się z domu. Osoby czynią to naprawdę w różnym przedziela wiekowym. Jedni wyprowadzają się do swojego pierwszego mieszkania już w wieku dwudziestu lat, a inni z kolei dopiero po trzydziestce. Im wcześniej jednak usamodzielnimy się, tym lepiej. Młodych ludzi zazwyczaj nie stać od razu na własny duży dom, więc zazwyczaj zaczynają oni od mieszkania. Pełni ono więc również wyraz symboliczny. Wyprowadzka z domu do pierwszego własnego mieszkania zarówno dla nas samych, jak i dla reszty rodziny jest ważnym przeżyciem. Rozstania są trudne, nie mniej jednak zawsze należy pamiętać o tym, że nie są one przecież na zawsze. W każdej chwili możemy wrócić w rodzinne strony w odwiedziny. Również w czasie różnych świat czy też innych, rodzinnych okoliczności, spotykamy się wszyscy całą familią. Czasami dzieci dostają od rodziców ów mieszkanie, lecz najczęściej musza sobie same na niego zapracować. Nie zawsze również kupujemy je, często po prostu wynajmujemy, gdyż tak jest po prostu taniej i znacznie łatwiej. Wtedy nie musimy od razu płacić wysokiej sumy za mieszkanie, tylko ustaloną kwotę na tak zwany czynsz.